Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min
Ik zat laatst bij de kapper door een Happinez te bladeren toen mijn oog op dit gedicht viel. Het raakte mij, ergens hele diep.
Ik had geen tijd om het verhaal eromheen te lezen. Ik kon nog net het gedicht voor mijzelf opschrijven.
’s Nachts in bed kwam het gedicht weer in mij op.
Noem mij..………
Voor mij had het de betekenis van naar binnen gaan.
Ik heb al 20 jaar tijdens opleidingen en therapiesessies te horen gekregen dat ik niet zo in mijn hoofd moest gaan zitten maar dat ik naar binnen moest, naar mijn gevoel. Niemand kon mij toen vertellen hoe ik dit moest doen.
Als overlevingsmechanisme had ik mijn gevoel gedeeltelijk afgesloten. Het was voor mij dus niet zo gemakkelijk om naar binnen te gaan. 2 jaar geleden kwam ik met een burn out thuis te zitten en “bij toeval” kwam ik er achter dat ik juist erg gevoelig was. Hoog sensitief. Toch had ik nog niet het gevoel dat ik echt naar binnen kon bij mijzelf. Gevoelig zijn en naar binnen gaan zijn dus twee verschillende dingen.
Na een opleiding voor hoogsensitiviteitstrainer leerde ik hoe ik naar binnen kon gaan. Om contact te maken met mijn eigen energie. Dit deed ik al bij meditaties maar ik werd me nu op een dieper niveau bewust van mijn eigen energie. Het bracht mij rust en vrijheid.
Noem mij…………
Het gedicht raakte mij echter nog dieper.13 jaar geleden heb ik besloten om mijn roepnaam, die ik van mijn ouders heb gekregen niet meer te gebruiken. Ik heb, na een lange zoektocht, de naam Vibha aangenomen.
Dit was een bijzondere gewaarwording. Ik merkte in die tijd dat er veel herinneringen en emoties aan een naam vastzitten. Die heb ik dus eigenlijk weggedaan met het gebruiken van de naam Vibha.
Een paar weken geleden zei iemand tegen mij dat ik pas helemaal naar binnen kon gaan als ik helemaal contact kon maken met mijn eigen naam, met de emoties die eraan vast zitten en met mijzelf als kind. Dit zit ook allemaal van binnen en het lost niet op door van naam te veranderen.
Noem mij…………
Je kunt het je innerlijke licht noemen, je eigen energie, de universele of goddelijke lichtbron. Iedereen heeft er een eigen beleving bij. Voor mij is het mijn essentie. Dat wie ik in wezen ben met al mijn kwaliteiten. Diep van binnen kan je hier contact mee maken en het laten expanderen.
Wat een gedicht al niet op kan roepen. Dat ik dit “bij toeval” tegen kwam zegt mij dat ik op de goede weg ben, de weg naar binnen.
Tijdens de training Hoogsensitiviteit hoor ik het mijzelf ook steeds zeggen: ga maar naar binnen. Nu begrijp ik dat ik al die keren dat dit tegen mij is gezegd, nodig heb gehad om er achter te komen dat je steeds op een dieper niveau contact kan maken met je eigen binnenwereld. Ik voel mijzelf dan ook vereerd dat ik anderen op weg kan helpen naar hun binnenwereld.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd of dit gedicht bij jullie ook dit soort of juist andere reacties oproept. Laat het mij weten.
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min
About Author
