Mijn vakantie zit er al weer een paar weken op en om mij heen zie ik de mensen ook alweer terug komen. Wat is dat toch, dat we allemaal zo’n behoefte hebben aan vakantie, of aan een tijdje rust? Waarschijnlijk doen we door het jaar heen toch iets niet helemaal goed.
Wat maakt nou dat we tijdens onze vakantie wel tot rust kunnen komen? Eigenlijk heel simpel.
Tijdens onze vakantie zijn we vaker in het ”Hier en Nu”.
Er is geen druk, we “moeten” niets. We zien wel waar we zin in hebben. Dan leven we in het moment. Dan kunnen we ook meer genieten, we hebben meer tijd voor elkaar. Er ontstaan andere gesprekken. Vaak meer zinvolle gesprekken.
Er is dan meer tijd.
Tijd voor onszelf en tijd voor anderen. Dagen duren in ons gevoel ook langer. Tegen de tijd dat we weer naar huis moeten lijken de dagen om te vliegen. Alsof we ons al weer gaan instellen op ons leven met afspraken en “moeten”.
Velen van ons gaan tijdens de vakantie het jaar nog eens overdenken vanuit het nu. Hoe hebben we het gedaan het aflopen jaar en waar willen we naartoe het komende jaar. We kunnen vanuit het nu het verleden en de toekomst overzien.
Er is dus ook meer ruimte.
Wij gaan door het jaar heen dus erg raar om met tijd en ruimte. Als we een lastige klus hebben te doen lijkt dit in ons hoofd veel langer te duren dan de werkelijke tijd die het vergt. We zijn als dagen in ons hoofd aan het piekeren hoe we ons gaan opstellen terwijl de werkelijke klus pas dagen later gedaan hoeft te worden. Het neemt nu echter alle ruimte in.
Leven vanuit het hier en nu betekent niet dat je niets meer gaat of kunt plannen. Ik kan nu plannen dat ik morgen een afspraak heb van die tot die tijd. Ik hoef me nu echter nog niet druk te maken over wat ik zal gaan vertellen of wat ik aan moet trekken. Dat zie ik morgen wel als de tijd daar is. Hoe meer we gaan leven in het hier en nu, hoe meer we het vakantiegevoel vast kunnen houden. Hoe meer tijd en ruimte we gaan ervaren en dus meer ontspanning. Zou dat niet heerlijk zijn. Wij zijn degenen en ook nog eens de enigen die dit voor onszelf kunnen realiseren. Wie wil dit nou niet.
Ik wens jullie een heel prettig en ontspannen Hier en Nu toe.
Na een bezoek aan het Louvre Museum kan ik het niet laten dit schilderij te laten zien.
“La jeune martyre”, drijvend, zwevend misschien eerder nog, aan de aarde ontstegen en ermee verbonden tegelijk.
About Author
